‘గీత’లోనే బతుకు రాతనంతా చెప్పిన కృష్ణపరమాత్మ

భగవద్గీతలోని ప్రతి అధ్యాయం చివర శ్రీ మద్భగవద్గీతా నూపనిషత్సు బ్రహ్మ విద్యాయాం యోగశాస్త్రే, శ్రీ కృష్ణార్జున సంవాదే అన్న వాక్యం ఉంటుంది. ఉపనిషత్తులు, బ్రహ్మవిద్య, యోగశాస్త్రాల సమిష్టి రూపమే గీత అని దీని అర్థం. భగవద్గీత కేవలం అర్జునుడి మనోవేదన తీర్చడానికి మాత్రమే ఉపదేశించింది కాదు, మనిషిలోని అంతర్మథనాన్ని దూరం చేసి అతడికి కర్తవ్య బోధ చేయడానికి చెప్పిన ఉపనిషత్తుల సారాంశం.

గీతా సుగీతా కర్తవ్యా కిమన్యైః శాస్త్రవిస్తరైః - యా స్వయం పద్మనాభస్య ముఖపద్మాత్ వినిఃసృతా - గీత పద్మనాభుడైన విష్ణుభగవానుని ముఖారవిందం నుంచి వెలువడిందని వ్యాసుడు భగవద్గీతను వర్ణించాడు. గీతోపదేశాన్ని శ్రీకృష్ణుడు ద్వాపర యుగాంతం, కలియుగ ప్రారంభానికి ముందు సుమారు ముప్పై ఎనిమిది ఏళ్ల ముందు శ్రీకృష్ణుడు గీతను ఉపదేశించాడు. ఈ బోధన జరిగి సుమారు ఆరువేల సంవత్సరాలు పూర్తికావస్తోంది. ఈ గీతా మహత్యాన్ని శివుడు పార్వతికి, శ్రీహరి లక్ష్మీదేవికి చెప్పారు.

అర్జునుడికి శ్రీకృష్ణుడు గీతను ఉపదేశిస్తున్నప్పుడు వ్యాసుడు, సంజయుడు ఇంకా రథం ధ్వజంపైనున్న ఆంజనేయుడు ప్రత్యక్షంగా విన్నారు. కానీ, గీతా యోగం ఒకరి నుంచి ఇంకొకరికి అందుతూ వచ్చిందని గీతలోని 4వ అధ్యాయంలోపి మొదటి 3శ్లోకాల్లో భగవంతుడే స్వయంగా వెల్లడించాడు. భగవద్గీతను తొలిసారిగా సూర్య భగవానుడికి వివరించడం జరిగింది. సూర్యుడు దానిని మనువుకు వివరించగా, అతడు ఇక్ష్వాకునికి అందజేసాడని ఇమం వివస్వతే యోగం ప్రోక్తవానహ మవ్యయమ్ అనే శ్లోకం ద్వారా తెలుసుకోవచ్చు.

గీత విశిష్టతను భగవానుడే స్వయంగా 18వ అధ్యాయం 68వ శ్లోకం నుంచి 71 వరకు తెలిపాడు. పరమసిద్ధిప్రాప్తికి రెండు ముఖ్య మార్గాలైన సాంఖ్య, కర్మ యోగాలను భగవంతుడు గీతలో ఉపదేశించాడు. భగవద్గీతలోని అష్టాదశ అధ్యాయాల్లో ఒక్కొక్కటి ఒక్కొక్క యోగం అంటారు. ఒకటి నుంచి ఆరు అధ్యాయాలను కలిపి కర్మషట్కము, ఏడు నుంచి పన్నెండు వరకు భక్తి షట్కము, ఇక పదమూడు నుంచి పదునెనిమిద వరకు జ్ఞాన షట్కము అంటారు.