యాప్నగరం

‘హలో బ్రదర్ ఫైవ్ రూపీస్ ప్లీజ్’.. వైరల్‌గా మారిన రైటర్ లక్ష్మీ భూపాల రియల్ స్టోరీ

కథకి ముడిసరుకు చుట్టూ కనిపించే పరిస్థితులు.. జీవితంలో ఎదురయ్యే అనుభవాలు. వీటిలో గమ్మత్తైనవి చాలా ఉంటాయి. అన్నీ కథా వస్తువులు కాలేకపోయినప్పటికీ ఎప్పటికీ గుర్తిండిపోయే సంఘటనలు చాలానే ఉంటాయి.. అలాంటి వాస్తవ ఘటనే ఇది.

Samayam Telugu 3 Mar 2022, 5:19 pm
సత్యదేవ్, తమన్నా జంటగా నటించిన ‘గుర్తుందా శీతాకాలం’ సినిమాకి డైలాగ్స్ రాశారు లక్ష్మీ భూపాల. ఇటీవల విడుదలైన ట్రైలర్‌లో ‘శీతాకాలం’ గురించి అద్భుతంగా వర్ణిస్తూ.. సీజన్ ఆఫ్ మ్యాజిక్‌గా అభివర్ణించి.. లక్ష్మీ భూపాల మంచి చిత్రకారుడే కాదు అంతకు మించిన మాటకారి అనిపించారు. 2.18 నిమిషాల నిడివితో ఉన్న ట్రైలర్ మొత్తం.. లక్ష్మీ భూపాల మాటల మాయతో ఫీల్ గుడ్ అనిపించింది. దీంతో పాటు రాజశేఖర్ నటించిన ‘శేఖర్’ మూవీకి కూడా డైలాగ్స్ రాశారు లక్ష్మీ భూపాల. ఇటీవల ఓటీటీలో విడుదలై సూపర్ సక్సెస్ అయిన ‘అద్బుతం’ చిత్రానికి డైలాగ్స్‌తో పాటు స్క్రీన్ ప్లే అందించారు.
Samayam Telugu లక్ష్మీ భూపాల
dialogue writer lakshmi bhupala


అంతకు ముందు కళ్యాణ వైభోగమే, ఓబేబీ, నేనే రాజు నేనే మంత్రి, ద్వారక, తిక్క, అలా మొదలైంది, చందమామ తదితర చిత్రాలకు మాటల రచయితగా పనిచేశారు. లక్ష్మీ భూపాల మంచి మాటల రచయితే కాదు.. కలం తిరిగిన చిత్రకారుడు. జీవం ఉట్టిపడేలా బొమ్మలు వేయడంతో లక్ష్మీ భూపాల వెరీ స్పెషల్. సినిమా ఇండస్ట్రీకి సంబంధించిన ప్రముఖుల చిత్రాలతో పాటు.. స్పెషల్ ఈవెంట్స్ ఏమున్నా.. లక్ష్మీ భూపాల ఫేస్ బుక్‌లో మాట్లాడే బొమ్మ కనిపిస్తుంది. ఇవే కాకుండా సెటారికల్ కామెంట్లతో పాటు ఆసక్తికరమైన విషయాలను తన ఫేస్ బుక్ ద్వారా షేర్ చేసుకుంటూ నెటిజన్లకు చేరువౌతున్న లక్ష్మీ భూపాల తాజాగా షేర్ చేసిన పోస్ట్ ఒకటి సోషల్ మీడియాలో చక్కర్లు కొడుతోంది. ‘హలో బ్రదర్.. ఫైవ్ రూపీస్ ప్లీజ్’ అంటూ తనకి చిన్ననాటి జ్ఞాపకాన్ని నెమరువేసుకున్నారు. ఆ రియల్ ఇన్సిడెంట్ ఆయన మాటల్లోనే..

పాత పోస్ట్.. మరపురాని జ్ఞాపకం
మిట్టమధ్యాన్నం.. వేసంకాలం.. 1988..

తాడేపల్లిగూడెం ఆర్టీసీ బస్టాండ్ నుండి రైల్వే స్టేషన్ కి నడుచుకుంటూ బయల్దేరాను.. ఆరోజు పొద్దున్నే ఏలూరు నుంచి గూడెం వచ్చాను.. తాడేపల్లిగూడెం ఆర్టీసీ డిపోలో పనిచేస్తూనే చనిపోయారు నాన్న.. ఆయన పీఎఫ్ కాయితాల మీద డిపో మేనేజర్ సంతకం కావాలంటే జీవితంలో ఫస్ట్ టైమ్ ఒక్కడ్నే వెళ్ళాను.. ఒంటరిగా అదే నా తొలి ప్రయాణం.. స్కూల్, ఫ్రెండ్స్, పార్కులో ఆటలు, ఇల్లు తప్ప ఏమీ తెలీని ఒక కుర్రాడి తొలిప్రయాణం.. అంతఃపురంలో సుఖవంతమైన జీవితం తప్ప లోకంలో కష్టాలు, ఇబ్బందులు లాంటివి కూడా ఉంటాయని తెలీని బుద్ధుడు మొదటిసారి బయటికొచ్చిన సందర్భానికి, అప్పటి నాకు పెద్ద తేడా ఏమీలేదు.. అంతకుముందు ఒకట్రెండు సార్లు గూడెం నాతోపాటు అమ్మ వచ్చింది కానీ, అప్పుడు ఎందుకో ఒక్కడ్నే పంపించారు.

అప్పుడు సమ్మర్లో బస్సెక్కితే వాంతులయ్యేవి నాకు.. అప్పటివరకు మరీ సుకుమారంగా పెరగడం వల్లో, పాత బస్సు వల్లో, ఆ ఎండకి దిమ్మదిరిగో లేకపోతే ఆ డీజిల్ వాసన సరిగ్గా పడకో తెలీదు.. ఎవరికైనా చెప్తే నవ్వేవాళ్ళు.. 'మీ నాన్న ఆర్టీసీ.. నీకేమో బస్సు పడదు' అని.. గూడెంలో నాన్న ఫ్రెండ్ అప్పారావు మావయ్య మజ్దూర్ యూనియన్ వాళ్ళ ఆఫీస్ లో నన్ను కూర్చోబెట్టి డిపోలోకెళ్లొచ్చి 'మేనేజర్ రాలేదురా, మళ్ళీ రా నువ్వు' అన్నాడు.. పొద్దున్న వచ్చినప్పుడు బస్సులోనే వచ్చాను కానీ కడుపులో వికారమొచ్చేసి, వెళ్ళేటప్పుడు ట్రైన్లో వెళ్లాలని స్టేషన్ కి బయల్దేరాను.

నడుస్తుంటే కడుపులో ఒకలాంటి చిరాకు.. పొద్దున్న బస్సులో వచ్చినప్పుడు మొదలైన వికారం లాంటిది కాదది...ఏదో వెలితి.. మెల్లగా అర్ధమైంది.. ఆ మధ్యనే తెలిసొచ్చిన బాధ అది... దానిపేరు 'ఆకలి'... హోటల్ ఎక్కడ అని ఎవర్నైనా అడగాలన్నా మొహమాటం... రోడ్డుకు అటూఇటూ చూస్తూ నడుస్తుంటే ఏదో హోటల్ కనిపించింది.. దూరేసాను.. లైఫ్ లో ఫస్ట్ టైమ్ ఒక్కడ్నే హోటల్ కి.. ఏంటో సడన్ గా పెద్దాడ్ని అయిపోయాననే ఫీలింగ్.. 'ఒక మినపట్టు, ప్లేట్ ఇడ్లి' అన్నాను భయంభయంగా.. సర్వర్ తెచ్చిపెట్టాడు.. గబగబా తినేసాను.. జేబులో 15 రూపాయిలుంటే అందులో నుంచి 10 రూపాయిలు ఇచ్చేసాను.. ఒంట్లో కొంచెం శక్తి వచ్చినట్టై గబగబా రైల్వే స్టేషన్కి వచ్చేసాను.

టిక్కెట్ కౌంటర్ దగ్గర క్యూలో నిలబడ్డాను.. నా ముందు ఒక పదిమంది ఉన్నారు.. ఇద్దరు తగ్గాక ఎందుకో ముందున్న మనిషిని అడిగాను 'ఏలూరుకి టిక్కెట్ ఎంత' అని.. '8 రూపాయిలు' అన్నాడు.. కంగారొచ్చేసి లైన్లోనుంచి బయటికొచ్చేసా.. ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు.. హోటల్ కి దారే అడగడానికి మొహమాటపడ్డ కుర్రోడు, టిక్కెట్ కి డబ్బులు తక్కువయ్యాయని ముక్కూమొహం తెలీని వాళ్ళని అడగ్గలడా!.. ట్రైన్ కాసేపట్లో వచ్చేస్తుంది.

"ఛీ.. అనవసరంగా టిఫిన్ తినేసా.." అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ అలా ఉండిపోయాను.. టిక్కెట్ కౌంటర్ దగ్గర క్యూ పెరుగుతోంది.. ట్రైన్ వచ్చే టైమ్ దగ్గర పడుతోంది.. ఏం చెయ్యాలో తెలీని నిస్సహాయత... పోనీ వెనక్కెళ్లి అప్పారావు మావయ్య ని డబ్బులు అడుగుదాం అంటే, జరిగింది చెప్పాలి..టిఫిన్ తిన్నావా అని నవ్వుతాడేమో అని ఆత్మాభిమానం.. అవసరమైతే ఏలూరు నడిచెల్లిపోతాను తప్ప ఎవర్నీ డబ్బులడక్కూడదు అనుకున్నాను.

"ఏవండీ.. ఏలూరు ఎంతదూరం ఇక్కడ్నుంచి" అని అడిగానొకతన్ని..
"ఒక 50, 60 కిలోమీటర్లు ఉంటదేమో" అన్నాడు.. భయమేసింది.. వెళ్లి టిక్కెట్ లైన్లో నిలబడ్డాను.. ఏ ధైర్యమో ఇప్పటికీ తెలీదు.. ముందున్న జనం టిక్కెట్లు తీసుకుని వెళ్లిపోతున్నారు.. ఇంకొక ముగ్గురే ఉన్నారు.. కౌంటర్లో ఉన్న అతనితో విషయం చెప్పేసి, అవసరమైతే మళ్ళొచ్చి ఇస్తానని అప్పు పెట్టేద్దాం అని డిసైడయ్యాను.. ఇంతలో ఎవరిమీదో అరిచాడతాను.. ఉలిక్కిపడి మళ్ళీ లైన్లో నుంచి బయటకు వెళ్లిపోదామనుకున్నా.. కానీ మొండిగా ఉండిపోయా.. ఒకడు తగ్గాడు.. ఇంకా ఇద్దరున్నారు.. ఈలోపు నా ముందు నాకంటే రెండు మూడేళ్ళు పెద్దున్న ఒక కుర్రాడు వెనక్కి తిరిగి 'ఎందుకలా అరుస్తాడు మూలశంకొచ్చినోడిలాగా' అని కౌంటర్లో ఉన్న మనిషి మీద జోకేసి నన్నుచూసి నవ్వాడు. నేనూ నవ్వాను..సడన్ గా ఎప్పటినుంచో తెలిసిన ఫ్రెండ్ ఎదురైన ఫీలింగ్ నాకు.

కౌంటర్లో ఉన్న మనిషి టిక్కెట్లు ఇవ్వకుండా ఆపి అరుస్తూనే ఉన్నాడు.. నేను నా ముందున్న కుర్రాడితో మాటలు కలిపాను.. ఏలూరు సి ఆర్ రెడ్డి కాలేజీ లో ఇంటర్ చదువుతున్నాడని, సత్రంపాడులో ఒక రూంలో ఉంటున్నాడని, వాళ్ళది తాడేపల్లిగూడెం అని తెల్సింది.. 'అడిగేద్దామా టిక్కెట్ కి తక్కువైన డబ్బులు' అని లోపల్లోపల పీకేస్తుంది.. మరీ 3 రూపాయిలు అంటే బాగోదు, ఒక 5 రూపాయిలు అడుగుదాం.. లేవంటే ఏం చెయ్యాలి? చీప్ గా చూస్తాడేమో?...వంద ఆలోచనలు... తెగించి....... "బ్రదర్.. ఒక ఫైవ్ ఉందా?..అడిగేసాను.. అతను సమాధానం చెప్పే ఆ కొద్దిక్షణాల్లోనే లోపే టెన్షన్ మొదలైంది..చెమట్లు పడుతున్నాయి.. తలదించేసా అడిగేసి..
..........
..........

"తీసుకో బ్రదర్..".... అన్న సమాధానం..
లక్ష రూపాయల లాటరీ టిక్కెట్ కొనకుండా ఎవరో ఇంటికి తెచ్చిమరీ ఇచ్చేసిన ఫీలింగ్.. సముద్రమంత ఎడారి మధ్యలో నీళ్లు, తిండిలేకుండా 15 రోజులు నడిచాక ఒక ఏసీ రూమ్, అందులో ఫ్రిడ్జ్, దాన్లో ఫుల్లుగా కూల్ డ్రింక్స్ కనిపించిన ఫీలింగ్..
ఆ తర్వాత నేను సత్రంపాడులో చాలారోజుల పాటు తిరిగాను.. ఆ 5 రూపాయిలు ఇచ్చేద్దామని.. ఎక్కడా కనపడలేదు.

కొన్నేళ్ల తర్వాత..
ఏలూరు పవర్ పేట, బోసుబొమ్మ సెంటర్లో మా ప్రశాంత్ గాడి షాప్ దగ్గర కూర్చుంటే, ఒక కుర్రాడు వచ్చి 'ఊరెళ్లడానికి డబ్బులు సరిపోలేదు.. ఒక 20 రూపాయిలంటే ఇస్తావా బ్రదర్' అనడిగాడు.. నాకు నేను గుర్తొచ్చాను.. వెంటనే 50 రూపాయిలిచ్చాను.. ఏదైనా తిని వెళ్ళమన్నాను.. అతను నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడు.. కాసేపటికి నేను షాప్ నుంచి ఇంటికి వెళ్దామని బయల్దేరాను.. నా దగ్గర డబ్బులు తీసుకున్న కుర్రాడు 'ఇదే బ్రాందీషాపు' అని రాసున్న బ్యానర్ చాటుగా నిలబడి ప్లాస్టిక్ గ్లాసులో మందు తాగుతూ కనిపించాడు. నేను మాత్రం ఇప్పటికీ ఏలూరు వెళ్ళినప్పుడు ఆ 5 రూపాయిలిచ్చిన కుర్రాడు కనిపిస్తాడేమో అని చూడ్డం మానలేదు..
...... లక్ష్మీ భూపాల

తరవాత కథనం

Telugu News App: ఏపీ, తెలంగాణకు సంబంధించిన లేటెస్ట్ అప్‌డేట్స్‌, జాతీయ, అంతర్జాతీయ, ఎడ్యుకేషన్, బిజినెస్, సినిమా, ఆధ్యాత్మికం, స్పోర్ట్స్, వైరల్ కథనాల కోసం తెలుగు సమయం యాప్‌ను డౌన్‌లోడ్ చేసుకోండి.
తాజా వార్తల అప్డేట్ల కోసం Samayam Telugu ఫేస్‌బుక్పేజీను లైక్ చెయ్యండి.